XIII Papa I. Martin’in Mektubu (ö.655)

 

 

Papa I. Martin’in Mektubu (ö.655)

 

Yazar

 

5 Temmuz 649'dan 17 Haziran 653'e (İstanbul'a sürgün edildiğinde) veya 16 Eylül 655'e (öldüğünde) kadar. Şehit olarak anılır. Müslüman kuvvetlerin Doğu Roma İmparatorluğu'nun Asya eyaletlerini yuttuğu bir zamanda Monofizitlerin baskın olduğu yerde, imparatorluk hükümeti, Kalkedon ve Monofiz bölgesi konumlarını uzlaştıracak ve böylece Konstantinopolis'te imparator tarafından yönetilen Hıristiyan imparatorluğunun dini birliğini yeniden kuracak dogmatik bir formül bulmak için umutsuzdu. Papa olarak seçilmesi üzerine, I. Martin geleneksel kullanımı göz ardı etti ve imparatorluk hükümetinin onayını almadan kutsandı, belki de imparatora meydan okuma kararını öneren bir eylem. Roma'nın Kristolojik ihtilaf konusundaki tutumunu netleştirecek resmi ve kamusal bir eylemle ortodoksiyi güçlendirme zamanının yakın olduğuna ikna olan yeni papa, Ekim 649'da çoğunluğu İtalya'dan 105 piskoposun katıldığı bir Lateran sinodunu topladı. Ayrıca, Monothelitizm'e açıkça karşı çıkan ve sinoda ortodoksiyi tanımlamada yardımcı olmak için iyi nitelikli olan başarılı bir teolog olan Maximus the Confessor da oradaydı. Babaların Mesih'in ilahi ve insan doğası hakkındaki öğretilerinin ayrıntılı olarak gözden geçirildiği beş oturumdan sonra, sinod, İsa'nın hükmünü doğrulayan bir inanç sembolü yayınladı. Babaların Mesih'in ilahi ve insan doğası hakkındaki öğretilerinin ayrıntılı olarak gözden geçirildiği beş oturumdan sonra, sinod, İsa'nın hükmünü doğrulayan bir inanç sembolü yayınladı.Mesih'in doğası üzerine Kalkedon Konsili, Monotelistizmin belirli yönlerini kınayan yirmi kanon ve Ecthesis ve Typos'u ilan etmekten sorumlu Konstantinopolis patriklerini - ancak imparatorları değil - aforoz eden bir karar . İmparator II. Konstans'a sinod kararlarını bildiren bir mektup gönderildi. Martin ayrıca, sadece Batı'da değil, aynı zamanda Doğu'da da sinodun eylemlerini özetleyen bir genelge yayınladı; burada, Müslüman fetihlerinden kaynaklanan dini yönetimdeki kargaşaya, Roma'da papa adına hareket edecek apostolik vekiller tayin ederek karşı koymaya çalıştı. “Sarazenlerle” gizli anlaşma yapmakla suçlandı. Martin'in, imparator tarafından "imparatorluğun resmi doktrini olarak 'monotelit' (tek irade) öğretisini dayatan" bir derece olan "Ekthesis"i reddetmesi, Kırım'a sürüldü ve Eylül 655'te yaşadığı zorluklardan öldü bu onun şehit olarak anılmasına yol açtı.

 

Kitap

Mektup halindedir.

Kaynakça

Mektubun Latincesi, Patrologia Latina 87, Epistolae (Martinus I), 14. Bölüm;

CHARLES JOSEPH HEFELE, A HISTORY Of The COUNCILS OF THE CHURCH, VOLUME V. EDINBURGH, 1896, s.120,121.

Letter of Pope Martin I

 

“Pope Martin further relates that he was then accused, with respect to the faith, as though he had not taught correctly in regard to the Holy Virgin, and had, together with many, sent a tomus to the Saracens, as to what they should believe, all of which was untrue, and he had only given alms to some Christians  who came from a Saracen country. The Pope would make no opposition to violence, was not subjected to constraint, and voluntarily surrendered himself. He was unwilling that blood should be shed on his account.”

 

https://la.wikisource.org/wiki/Epistolae_(Martinus_I) (23.08.2022).

“At no time did I send letters to the Saracens nor, as some say, a statement (tomus) as to what they should believe; neither did I ever despatch money, except only to those servants of God travelling to that place for the sake of alms, and the little which we supplied to them was certainly not conveyed to the Saracens.” (Hoyland).