İkrarcı Maksimus (ö.662) ve mektubu
İlahiyatçı Maksimus ve Konstantinopolis (İstanbul)’li Maksimus
olarakta bilinir. Monothelite (tek irade) tartışmasının teolojik ve politik
çatışmalarına katılmasından önce Maksimus'un hayatının ayrıntıları hakkında çok
az şey biliniyor. Maximus'un Monotelitizm'i kabul etmeyi reddetmiştir, 658'de
ilk kez yargılanmıştır, yargılanması sırasında, iftira olarak reddettiği Mısır
ve Kuzey Afrika'daki Müslüman fetihlerine yardım etmekle suçlanmıştır.
Yargılanma sonunda, dilini ve sağ elini kestikten sonra, Gürcistan’a sürgün
edildi. Orada öldü.
Maksimus mektuplarından birinde, kısa bir bölüm, Müslüman
Araplardan “Barbarlar” olarak bahsetmiştir.
Maximus the Confessor, Opera, in
Patrologiae Graeca 90–91, Scripta saeculi, ed. P. Allen and B. Neil, Scripta
saeculi VII vitam Maximi Confessoris illustrantia, CCSG 39, Turnhout
(1999); ed. and tr. P. Allen and B. Neil, Maximus the Confessor and his
companions; documents from exile, Oxford (2002); Syriac Life, ed. Sebastian
Paul Brock, ‘An early Syriac Life of Maximus the Confessor’, AnBoll 91
(1973), s. 299–346; repr. Brock (1984), no. 12.
“For indeed, what is more dire than the evils which today afflict
the world? What is more terrible for the discerning than the unfolding events?
What is more pitiable and frightening for those who endure them? To see a
barbarous people of the desert (Ἒθνος ὁράν ἐρημικόν τε καί βάρβαρον)
overrunning another's lands as though they were their own; to see civilization
itself being ravaged by wild and untamed beasts whose form alone is human” (ep.
14. Patrologia Graeca 91, Jacques-Paul Migne 1863, 533B-544C, 540 A,
Hoyland, Seeing İslam, 77-78, “The demonizing force of the arap
conquests. The case of Maximus (ca 580-662) as a political confesso, Daniel
j. Sahas, Jahrbuch der österreichischen Byzantinistik, 53. Band/2003, 97–116”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder