Bahailik ve 19
1819'da Şiraz'da bir Şiî Müslüman olarak
doğan, Kayyûmü'l-esmâ'sında (ve yaygın olarak Bâbîlik olarak adlandırılan)
ed-Dînü's-Sâfî (bozulmamış din) olarak adlandırılan yeni, neo-Şiî bir dinin
genç, devrimci yaratıcısı, Bâb Seyyid Ali Muhammed Şirazî (1819-1892) olarak
adlandırıldı. Arapça ve Farsça çok sayıda eser kaleme almış ve besmeleyi bolca
kullanmış, ayrıca besmeleyi çeşitli şekillerde yeniden yaratmış veya yeniden
formüle etmiştir.
Bahai metinleri;
Fransızca;
“Bu ifade Béyán'ı okumayı
zorlaştırmaktadır. Varlıkların ve şeylerin evrenselliğinin dolaysız anlamını
anlamak kolay olsa da diğer üçünü anlamak daha zordur. Her üçü de Küllü şey (her şey) kelimesini oluşturan harflerin ebced hesabından türetilmiştir ve Hemze
da hesaba katıldığında 361 eder. Babiler için bu son sayı yaratılışın en
yüce sayısıdır. Bu nedenle Birliğin çiçek açmasıdır ve Béyán bu çiçek açan
Birliğin temsilidir, çünkü on kere on dokuz kapıda
yansıyan on dokuz birimden, yani 361'den oluşur.” (Giriş, Sayfa 7).
1. İlk her şey Birlik karakterlerini,
ikincisi bu ilk 19 karakterin her birinin 19 aynasını,
sonra da aynaların her birinin 19 şahidini, yani İnsanlığı gösterir.
2. Her şey Beyan'da.
3. Beyan'ın hediyesiyle. Beyan'ın
armağanıyla.
4. Sonsuz olarak
çoğaltılmış 19 grubu, İnsanlık.
5. Beyân.
6. Mümkün olan bütün mertebelerde.
7. Mükemmelliğine ulaşmış bir şey her
şey haline gelmiştir (Giriş, Sayfa 13).
Her halükarda, tezahür etmiş olsun ya
da olmasın, bu 18 figür Yaşayanların Harflerini
oluşturur. Sayıları on dokuz olması gereken (Vahid = 19) Birlik Harfleri, bu on sekiz karakterle, artı hepsinin en yükseği,
liderleri veya daha doğrusu güneşleri tarafından temsil edilir, çünkü onsuz var
olamazlardı ve önceleri İsa, sonra Muhammed ve son olarak Seyyid Ali Muhammed
olarak adlandırılırdı (s.25).
“Tezahürün
başlangıcından 19 sayısına kadar, her yıl, inancın yaşam harfine
verildiğini, böylece bundan sonra bir sonraki tezahür dışında önceki tezahürün
meyveleri üzerinde hiçbir hak iddia edilemeyeceğini unutmayın.” (c.3,)
İngilizce;
“Bu nedenle kişi önceki tezahürler
için [Tanrı'ya] şükretmelidir. Bunu yapmamak hakikatte olmamak anlamına gelir.
Gerçekte, insan on dokuz yaşından itibaren tohum olduğu
gün için şükretmelidir, çünkü bu tohum olmasaydı, olduğu şey olmazdı.”
(İngilizce, bab beyan, s.12).
“Her biri kendisine yetecek kadarını
almalı ve fazlası fakirlere verilmelidir. Geriye kalanı
da on dokuz saygıdeğer yere harcamalıdır. Ancak, annelerinin karnında
altı ay daha geçirecek olan doğmamış çocuklar da dahil olmak üzere, toplamı
insanlar arasında dağıtırsa, bu, saygıdeğer yerlerde harcamaktan daha
değerlidir. Bu bir armağandır, Tanrı'nın bir lütfudur. Gerçekte, veren
Tanrı'dır, Çok Yüce Olan'dır.” (İngilizce, bab beyan, s.16).
“Herkes için Beyan ayetlerini okumak
farzdır ve on dokuz ayetten az okumamalıdır:
bunu yapamayan, okuyamayan, bu ayeti on dokuz kez söylemelidir: "Rabbim
olan Allah'tır, ben Allah'ıma kimseyi ortak koşmam."” (İngilizce, bab beyan,
s.21).
“Birliğin sayısından daha az okumaya
izin verilmez ve bu emrin sırrı, on dokuz zuhuru aşmanızın gerekmemesidir.
Böylece, bu okumaya eklenmiş olan hayır duası aracılığıyla, yargı gününde
onların yardımından faydalanabilirsiniz.” (İngilizce,
bab beyan, s.22).
“[^1]: Note: This formula
replaces the Muslim; it also contains nineteen letters: Bismi’llah alAmna
al-Aqdas.” (İngilizce, bab beyan, s.24).
Doğum ve ölüm dualarında, dua eden
kişi doğum duasında beş kez "Tekbir" getirmelidir. İlk "Allah'u
Ekber "den sonra dokuz kez "Allah'u Ekber" demelidir:
"Doğrusu biz, hepimiz, Allah'a ve O'nun ayetlerine inanıyoruz", on dokuz kez söylemelidir: "Doğrusu biz, hepimiz,
Allah'a iman ettik." Üçüncüsünden sonra, on dokuz
kez: "Gerçekte, biz, hepimiz, Tanrı sayesinde yaşıyoruz ve O'nun
sayesinde başkalarını da yaşatıyoruz". Dördüncüden sonra, on dokuz kez: "Gerçekte, biz, hepimiz, Tanrı
yüzünden, başkalarının ölmesine neden oluyoruz ve ölüyoruz." Beşinciden
sonra, on dokuz kez: "Gerçekte, biz,
hepimiz, Tanrı'dan memnunuz." (İngilizce, bab beyan,
s.29).
Ölülerin duasında altı
"Tekbir" söylemeliyiz. İlkinden sonra, on
dokuz kez söylemelidir: "Gerçekte, biz, hepimiz, Tanrı'ya
tapıyoruz." İkinciden sonra, on dokuz kez: "Gerçekte,
biz, hepimiz, Tanrı'nın önünde secde ediyoruz." Üçüncüsünden sonra, on dokuz kez: "Gerçekte, biz, hepimiz, Tanrı'nın
hizmetinde kararlıyız." Dördüncüden sonra, on
dokuz kez: "Gerçekte biz, hepimiz, Tanrı'yı ananlarız."
Beşinciden sonra, on dokuz kez: "Gerçekte
biz, hepimiz, Tanrı'ya şükredenleriz." Altıncıdan sonra, on dokuz kez: "Gerçekte, biz, hepimiz, Tanrı'nın
işini bekliyoruz." (İngilizce, bab beyan, s.29).
“Bunda, Hakikat Güneşi parladığı
sürece, benzeri olmayan her şey Tanrı içindir. Dolayısıyla bu şeyler O'na
verilmelidir. Bu Güneş battığında, Güneş Doğu'dan yeniden doğuncaya kadar,
Tanrı herkesin bu şey üzerinde sahiplik eyleminde bulunmasına izin vermiştir.
Bu Güneş yeniden doğduğunda, bu nesnenin mülkiyeti artık kimseye izin verilmez.
(O zamanki mal sahibi) onu on dokuz sayısına kadar
Hakikat Güneşi'ne vermelidir (on dokuzdan fazlasına sahipse, fazlası kendisinde
kalabilir) ve benzeri olmayan bu şeylere sahipse daha fazlasına değil;
aksi takdirde Tanrı ona [yüksek] bir şeyi iade etme yükümlülüğü vermez. (İngilizce,
bab beyan, s.39).
“Her ayın her gününde 95 kez Allah'ı
anmak farzdır: ilk gün Allah'u Abha, ikinci gün Allah'u A'zam ve bunu takip
eden on dokuzuncu günde Allah'u Akdam'a
varıncaya kadar.” (İngilizce, bab beyan, s.43).
Bu sözler Tanrı'nın
nitelendirilemeyecek kadar yüce olduğunu gösterdiği gibi, bu varoluşlar da
Tanrı'nın Kendisine bir nitelik uygulanamayacak kadar yüce olduğunu gösterir. Yaşayanların bu on dokuz Mektubu örnek olarak niteliklerinin
sınırlarını aşmış değildir[^644], çünkü hiç kimse için ebedi öze doğru
bir yol yoktu, yoktur. Bu olasılıklar dünyasında mümkün olan şey, O'nun
yaratığıdır ve Birlik Mektupları bu yaratıkları isimlere doğru
yönlendirenlerdir: ve onlarda (bu Birlik Mektuplarında) Tanrı'dan başka bir şey
görülemez[^645]. (İngilizce, bab beyan, s.44).
“Her halükarda, tezahür etmiş olsun
ya da olmasın, bu 18 kişi Yaşayanların Harflerini oluşturur, sayıları on dokuz (Vahid=19) olması gereken Birliğin Harfleri
bu on sekiz kişi tarafından temsil edilir, artı hepsinin en yükseği, şefleri ya
da daha doğrusu güneşleri, çünkü O olmadan var olamazlardı ve önce İsa, sonra
Muhammed ve son olarak da Siyyid 'Ali Muhammed olarak adlandırıldılar.” (İngilizce,
bab beyan, s.45).
“Beyan'ın düzenlenmesinde on dokuz
ciltten fazla olmamalıdır. İlk üçünde ayetler, sonraki dörtte işlemler, sonraki
altıda tefsirler, son altıda bilimsel sorular yazılmalıdır.” (İngilizce, bab
beyan, s.49).
Kur'an'ın tamamı yüz on dört sureden
oluşur ve altı surelik her grup Bismillah er-Rahman
er-Rahim (Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla) harflerinin her birinin
yüceltilmesi için inmiştir.
İlk altı sure B noktasında, son altı
sure ise M noktasındadır. Bütün illiyyin harfleri bu on
dokuz zuhura, diğerleri ise ateşin on dokuz kapısına döner. Ateşin bütün
kapıları ateşin ilk kapısına döner[^77] tıpkı cennetin bütün kapılarının
cennetin ilk kapısına dönmesi gibi: bütün harfler
formülde birleşmiş olarak bulunur: Eğer Tanrı değilse, Tanrı da yoktur.
Ateşin beş harfi, harfleri sayarsak,
on dokuz olur, Tanrı'nın Kuran'da inmesine neden olduğu gibi[^93]:
"Yukarıda on dokuz tane vardır." (s.67).
“Eğer birisi Hakikat Mektupları'na
girmek isterse, yuvarlak bir kornişin üzerine (başka bir yerden) bilinen ve
dokuz birlikten oluşan dairelerin şeklinin kazınmasını emreder. Birinci daireye "Ayet el-Kürsi "yi, ikincisine
dairelerin adını, üçüncüsüne Bismillah'ın sözlerini, dördüncüsüne Tanrı'nın
altı ismini, beşincisine bunun üzerinde oluşturulan tasarımla ilgili her şeyi
kazısın, ancak burada kullanılan kelimelerin sayısı on dokuzu geçmesin. Eğer
birinci ve ikinci daireye sadece on dokuz kelime yazılırsa, bu Tanrı'yı hoşnut
eder. .” (İngilizce, bab beyan, s.90).
[^204]: Not: Bismillah formülüne
atıf... Allah, İrade'nin bizzat tecellisi olan her Cennet
için on dokuz kapı belirlemiştir; zira bu tecellide bu açıkça
açıklanmıştır (s.111).
Ve yine de Kur'an'ın bu Noktası
önünde secde eder, O'nun aracılığı ile Allah'a yaklaştığını iddia eder ve O'nun
gözünde yaratıkların en yabancısı ve ateşin ilk harfidir! Beyan'ın tecellisinde
de durum aynıdır ve Cennet, Birliğin sayısı (on dokuz)
etrafında döner; ve ateş için de durum aynıdır (on dokuz etrafında eşit olarak
döner). (s.127).
Bu ayetlerde Tanrı'yı gösteren on dokuz isim yer alır. Bütün
isimler, bütün benzetmeler bu on dokuz ismin gölgesinde zikredilir
(s.153).
Allah bütün yılları kendi emriyle
yaratmıştır. Beyan'ın zuhurundan itibaren onu, her şeyin sayısına göre yıllara
ayırdı[^607]. Onu on dokuz ayda ve her ayı on dokuz
günde sabitledi. Böylece hepsi Koç burcuna girişinden, Birliğin on dokuz Harfinin[^609] on dokuz aynasında Balık
burcunda sona eren güneşin[^608] yolculuğunun sonuna kadar sayılmalıdır
(s.256).
Herkes için Beyan ayetlerini okumak
farzdır ve on dokuz ayetten az okumamalıdır: bunu
yapamayan, okuyamayan, bu ayeti on dokuz kez söylemelidir: "Rabbim
olan Allah'tır, ben Allah'ıma kimseyi ortak koşmam” (s.269).
(s.388).
Allah'ın hiçbir ismi, isimler
sıralamasında Mustağath'ın sayısından daha fazla değildir. Allah'u Teala'nın
isminin her bir birliğini on dokuzun birliğiyle
(106x19) çarparsanız, Ahad kelimesinin sayısı Mustağath ismiyle elde edilen
sayıdan azalacaktır (105x19=2014) veya Mustağath=2001 ve Ahad=131. Eğer
Mustaghath ismi yerine Al- Mustaghath ismini sayarsanız, yaşayan kişinin
isminin sayısı Mustaghath'a eklenir (Al- Mustaghath=2032) (s.385).
Ve bu isimlerin her birini Kâf[^865]
diye tekrarlamalıdır. Kim bu şekilde hareket ederse, eğer bu Allah için ve
Allah'ta ise, elbette amacına ulaşması için ona araçlar verilecektir!
Muhammed Fuâd
b. Abdilbâkī b. Sâlih el-Mısrî (1882-1968)
el-Muʿcemü’l-müfehres li-elfâẓi’l-Ḳurʾâni’l-Kerîm
(Kahire-Beyrut 1364/1945, 1378; İstanbul 1982). Alman şarkiyatçısı Gustav
Leberecht Flügel’in Concordanticae Corani arabicae adlı eseri esas alınıp büyük
ölçüde tashih edilerek meydana getirilmiştir. Kitabı Mahmut Çanga Kur’an
Kelimelerinin Anahtarı (İstanbul 1986), Bekir Karlığa Mevzûlarına Göre Âyet-i
Kerîmeler ve Mealleri (İstanbul 1980, 1988) adıyla Türkçe’ye çevirmiştir.Kelimelerin türevleri ve kaç defa geçtiği ile ilgili bir kitaptır. Başlıkta ve kenarlarda kelime sayımları verilmiştir. Fuâd
b. Abdilbâkī’nin amacı 19 ile ilgili değildir. Bilgisayar sayımları yerine çoğunlukla bu metin kullanılmıştır.
Ebdurrezzaq Nevfel (1917-1984)
1959 yılında
yayınlanan "el İslamü Dinün ve Dünya" kitabını hazırlarken, Kur'an’ı
Kerim'de "dünya" ıstılahının "ahiret" ıstılahı kadar aynı
sayıda tekrarlandığının farkına vardım. Ve yine (1968
yılında yayınlanan) "Alem’ül Cinne ve’l Melaike" kitabını hazırlarken
de "şeytan" lafzının "melaike" lafzı kadar aynı sayıda
tekrarlandığını gördüm. Bunların her birini bu iki
Sayımlar
Nevfel'in çalışması 19 ile ilgili değildir. Fakat 19 ile ilgili yazılan, konuşulan her yerde, Nevfel'in ilk örnekliğini yaptığı sayımlardaki uyum dile getirilmektedir. Oysa iki çalışma tarzı aynı değildir. Sonuçları da aynı olmamıştır.
1959 yılında yayınlanan "el İslamü
Dinün ve Dünya" kitabını hazırlarken, Kur'an’ı Kerim'de "dünya"
ıstılahının "ahiret" ıstılahı kadar aynı sayıda tekrarlandığının
farkına vardım. Ve yine (1968 yılında
yayınlanan) "Alem’ül Cinne ve’l Melaike" kitabını hazırlarken de
"şeytan" lafzının "melaike" lafzı kadar aynı sayıda
tekrarlandığını gördüm. Bunların her birini bu iki kitapta zikrettim.
Kur’an-ı
Kerim’deki matematiksel verileri ilk olarak inceleyen Abdürrezzak Nevfel’dir. 1970’lerde yaptığı çalışmayla Kur’an’daki bu özelliğe
dikkat çekilmiştir. Kur’an’ın kelimeleri edebi üslupta kullanma tarzı var. “Mustafa
Hüseyni Tabatabai 1402 Zilhicce” farsça sunumuna
not düşmüştür.
Kur’an’da, Anne ile Baba kelimesi 117’şer defa
geçiyor.
Kur’an’da, Kardeş ile Yakın Akraba kelimesi
96’şar defa geçiyor.
Kur’an’da, Dünya ile Ahiret kelimesi 115’şer
defa geçiyor.
Kur’an’da, Ceza kelimesi 117 defa geçerken,
Affetmek kelimesi 234 defa geçmektedir.
Kur’an’da, Melekler ile Şeytan kelimesi 88’er
defa geçiyor.
Kur’an’da, Cennet kelimesi ile Cehennem
kelimesi 77’şer defa geçiyor.
Kur’an’da, De kelimesi ile Dediler kelimesi
332’şer defa geçiyor.
Kur’an’da, Ağaç ile Bitki kelimesi 26’şar defa
geçiyor.
Kur’an’da, İsa kelimesi ile Adem kelimesi
25’er defa geçiyor. (Kur’an’da Hz.İsa’nın durumu, Hz. Adem’in durumuna
benzetilir.)
Kur’an’da, İman kelimesi ile Küfür kelimesi
25’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Zekat kelimesi ile Bereket kelimesi
32’şer defa geçiyor.
Kur’an’da, Yarar kelimesi ile Bozma kelimesi
50’şer defa geçiyor.
Kur’an’da, Musibet kelimesi ile Şükür kelimesi
75’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Sıkıntı kelimesi ile Huzur kelimesi
13’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Kadın kelimesi ile Erkek kelimesi
23’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Sevgi kelimesi ile İtaat kelimesi
83’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Adalet kelimesi ile Zulüm kelimesi
15’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Güneş kelimesi ile Işık kelimesi
33’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Zarar ile Yarar kelimesi 9’ar defa
geçiyor.
Kur’an’da, Korku ile Ümit kelimesi 8’er defa
geçiyor.
Kur’an’da, Sıcak kelimesi ile Soğuk kelimesi
4’er defa geçiyor.
Kur’an’da, Şarap kelimesi ile Sarhoşluk
kelimesi 6’şar defa geçiyor.
Kur’an’da, Yedi Gök tabiri 7 defa geçiyor.
